Vandaag was weer zo’n themalesdag. Niet gepland hoor, maar ze ontstaan gewoon zo.
Ineens viel me op dat een bepaald onderdeel deze dag bij meerdere leerlingen om extra aandacht vroeg:
Ar-ti-cu-la-tie.
Een leuk woord altijd om uit te leggen aan de jongere leerlingen, want als ze het woord goed leren, kunnen ze er vast en zeker een ronde galgje mee winnen in de klas. Toch mooi meegenomen, al is dat niet het doel van de les.
Eerst hier nog even de uitleg voor de lezers die geen dwarsfluit spelen. Een fluitist(e) zet bijna elke toon met de tong aan. Dat zie je niet, maar je hoort het wel. Het is onderdeel van ar-ti-cu-la-tie in het fluitspel.
Hoe je die tongaanzet laat zien? Tja, Ik heb weleens overwogen op mijn kop te gaan staan, mond wijd open en het voor te doen, maar dat laat arbotechnisch te wensen over en is ook wat minder charmant.
De oplossing ligt bij de Teletubbies!
Zodra je aan iemand vraagt om een aantal keren “tuh” te zeggen, blijken mensen tot heel wat dingen in staat; van praten met consumptie tot en met een “tuh” tussen de lippen door, struikelen met de tong, slissen of zelfs een “puh” zeggen.
Zeg nu eens heel vaak: Teletutututututututututututubbies. Juist!! Dáár waar je tong “tutututututu” zegt, moet je deze ook plaatsen tijdens het blazen op een dwarsfluit.
En wat te denken van deze engelse tongbreker, toepasselijker kan ‘ie niet!
A tutor who tooted the flute
Tried to teach two young tooters to toot;
Said the two to the tutor,
“Is it harder to toot, or
To tutor two tooters to toot?”
Teletubbies versus tongbreker. Je hoeft dit van mij deze week alleen te oefenen als je dwarsfluit speelt en je ook nog eens op je ar-ti-cu-la-tie moet letten. Alhoewel ik stiekem toch wel benieuwd ben wie er – tijdens het lezen van deze blog – heel wat afgetut heeft 😉