Van Feedback en Emoticons

Ze hebben alle kleuren van de regenboog, bloemetjes, smiley’s, glitters of een graffitikreet.  Mijn leerlingen kennen ze en het maakt niet uit hoe oud die leerlingen zijn, want ze vinden ze állemaal leuk!

Het heeft natuurlijk iets te maken met gevoelig zijn voor complimenten, want wie kan daar nu ongevoelig voor zijn? Alhoewel… een compliment ontvangen blijkt soms toch nog best lastig te zijn. Ook mijn leerlingen willen het graag allemaal perfect doen, mogen geen fouten maken (denken ze) en vinden dat ontwikkeling toch altijd als vanzelf moet gaan? Niets menselijks is ons vreemd!

Dus heel af en toe komen ze uit mijn la tevoorschijn: Stickers! Gewoon om even extra te laten weten dat het goed gaat met de vorderingen. Daar kunnen geen complimenten tegenop. Een ultieme feedback.

Ooit leerde ik dat, wanneer je lesgeeft,  je altijd eerst het positieve moet teruggeven voordat je een aandachtsgebied wilt aanpakken. Dat werkt inderdaad heel goed, want vanuit een compliment en ontspanning kun je iemand makkelijker verder helpen. Het is natuurlijk wel uitkijken dat het geen trucje wordt, zoals die tiener duidelijk maakte door lekker ad-rem te reageren na een compliment: “Dus dit doe ik goed , maaaaarrrrrr…………….???” Ook een mooie vorm van feedback trouwens!

Als je online les geeft, lijk je wat minder vanzelfsprekend ruimte te hebben voor leerzame spelletjes, bewegingen bij de muziek of dat wat de concentratie even op een andere manier aan bod laat komen. Het is als docent een nieuw zoeken en ook dan is feedback heel erg welkom. Het is nu zoveel makkelijker alleen letterlijk “in te zoomen” op de aandachtsgebieden, maar of dát nu de beste vorm van didactiek is?

Over die feedback gesproken: Er gaat geen lesdag (fysiek of online) voorbij dat ik niet alles nog eens doorneem voor mezelf. “Heb ik dit goed aangepakt – hoe zou ik dat de volgende keer kunnen doen?  – Zou daarvoor nog een andere leuke manier zijn om het aan te leren?”- En ja natuurlijk ook de vraag; “Wat werkte extra goed vandaag?” Grappig genoeg stel ook ik mezelf die positieve vraag blijkbaar als laatste. Tja, niets menselijks is ons vreemd!

Nu heeft het onlineprogramma een chatfunctie met daarbij de mogelijkheid om emoticons te sturen en dát weten mijn leerlingen ook! Waar ze de eerste keer met een grote lach een digitale sticker ontvingen, voorziet met name de jongere garde nu zelf elk liedje voortaan van een bijpassend plaatje! Niet alleen als het henzelf betreft, maar ook wanneer ik hen iets heb uitgelegd of voorgespeeld. Dát is nog eens feedback!

Hoe mooi was dus het moment dat die ene leerling ineens geen smiley stuurde, maar een sip gezichtje. Het was de ultieme manier om mij te laten weten dat het liedje voor deze leerling nog een hele opgave was en niet fijn voelde.

Feedback door middel van emoticons! Digitaal blijkt er een hele hoop mogelijk! ?